Sesje RPG

Dargo

skradam się do najbliższego domu i zaglądam do środka usiłując zostać niezauważonym

Marcix

Musi minąć parę sekund, abyś mógł cokolwiek zobaczyć. W środku jest skrzynka zrobiona z patyków, oraz posłanie wymoszczone liśćmi. Obok drzwi w cieniu kryje się sporych rozmiarów worek. Na zewnątrz słyszysz jeszcze odgłosy szybkiej walki. Wygląda na to, że ork nie chce tak łatwo się poddać.

Dargo

w pierwszej kolejności podchodzę do worka i zaglądam do niego

Marcix

Wór jest mocno związany sznurem.

Dargo

rozcinam sznur swoim mieczem po czym zaglądam do środka

Marcix

Po sieknięciu mieczem worka natrafiasz na 'pusty' opór, jakby w środku były kłody drewna. Rozpruwasz mieczem wór, a z niego wysypuje się kolekcja kości. Stoisz przez chwilę oszołomiony znaleziskiem. Stosik kości, jaki utworzył się przy worku zawiera ludzkie (bądź elfie, lub należące do innej humanoidalnej rasy) części szkieletu.

Dargo

zostawiam kości i kieruję się w stronę kufra po czym ostrożnie go otwieram

Marcix

Kufer stawia opór, gdy chcesz go otworzyć.

Dargo

szukam przy kufrze zamknięcia lub zawiasów po czym uderzam w nie dolną częścią miecza aby je zniszczyć i móc otworzyć skrzynię

Marcix

Zauważasz proste drewniane zamknięcie, które można odblokować pociągając do siebie mały, specjalnie wyciosany klocek. Ty jednak niszczysz czyjąś misterną robotę.

Dargo

Kiedy już jest to możliwe, otwieram skrzynię i zaglądam do środka

Marcix

W skrzyni nie znajduje się nic wartego uwagi. Jedynie suche drewno na opał.
-Dargo, gdzie jesteś?- rozlega się głos Somela, którego głowa wkrótce pojawia się w wejściu do chatki. -Co ty robisz?

Dargo

-Szukam jakiś bardziej interesujących rzeczy tak jak to było w planie... Coś nie tak??- mówię do Somela

Marcix

-Ahh, mieliśmy w zamiarze drobny sabotaż, a nie piracki wypad! To ma wyglądać jak sprzeczka międzyplemienna! Gdybyśmy byli na miejscu innych orków, nie ruszalibyśmy ich dobytku, tylko konkretne osoby zaplątane w kłótnię.- odpowiedział, patrząc na rozcięty wór. -Pozbieraj te kości, i odwróć worek w kierunku ścieny tak, aby z niego nie wylatywały i żeby nie było widać rozdarcia. Szybko, reszta już poszła dalej. Wzięliśmy ich broń, zakopiemy je w drodze. Na pewno ich nie znajdą.- jego twarz zniknęła za ścianką chatki.

Dargo

szybko zbieram kości i wkładam je do worka odwracając go w kierunku ściany aby kości się nie wysypywały po czym wychodzę ostrożnie z chaty i rozglądam się chcąc się zorientować w sytuacji