Sesje RPG

Dargo

-A więc robota skończona... Chodźmy spać...- wchodzę do drzewa i pytam się -Więc skoro mam wstać rano to chętnie bym się zdrzemnął... Gdzie mógłbym się położyć??-

Marcix

-Idź na piętro.- powiedział swojący przed zasłoną czarodziej, pokazując palcem na sporą dziurę w suficie po drugiej stronie pokoju.

Dargo

ruszam więc na piętro drogą wskazaną przez czarodzieja i gdy dochodzę na miejsce, rozglądam się po pomieszczeniu

Marcix

Aby wejść na piętro, musiałeś się nieco podciągnąć trzymając się krawędzi otworu. Wygląda na to, że przydałaby się również jakaś drabina. Pokój wyżej jest trochę mniejszy niż poprzedni, znajdują się tam dwa koce przykrywające suchą trawę. W takim miejscu to jedyny zamiennik miękkiej kołdry i poduszki. Wydaje się tu nieco pusto. Obok ciebie, na jeszcze niżej osadzonym suficie, jest kolejny otwór prowadzący wyżej.

Dargo

podchodzę do pierwszego z brzegu "łóżka", kładę się na nim, przykrywam kocem i usiłuję zasnąć

Marcix

W miejscu, gdzie powinna być poduszka znajduje się więcej trawy. Ten szczegół powoduje, że twoja głowa jest pod odpowiednim kątem, co ułatwia ci zasypianie.

Wkrótce zostajesz obudzony przez lekkie szturchanie w ramię. Nie masz pojęcia, czy jeszcze jest noc, ale chce ci się spać.

Dargo

otwieram oczy rozglądając się za przyczyną szturchania -Co się dzieje??

Marcix

-Wstawaj, nie mamy czasu- odezwał się głos Chiereona. W półmroku twoje elfie oczy dostrzegają zaledwie sylwetkę maga, który przestał cię szturchać.
-Wyruszamy. Korzystajmy z nocy, aby ukryć się przed orkowskimi patrolami.- słyszysz z dołu odgłosy krzątania się, Chiereon widocznie wstał (wcześniej kucał przy tobie) i ruszył w kierunku otworu w podłodze. Podczas snu zregenerowało się tylko 60% twojego maksymalnego stanu zdrowia, tak więc nie czujesz się wyjątkowo wypoczęty.

Dargo

-Która jest godzina??- wstaję szybko z łóżka, przecieram oczy i schodzę na dół chcąc nie ukazywać po sobie zaspania

Marcix

-Nie jestem w stanie ci powiedzieć. Za chwilę wzejdzie słońce, na wschodzie widać już świetlistą aurę.- razem z Chiereonem schodzisz na dół. Wszystcy dookoła pakują swoje rzeczy i przeglądają uzbrojenie. W kącie dostrzegasz Somela jedzącego chleb z serem. Na sam widok robisz się głodny.

Dargo

wyjmuję resztę swojego sera z plecaka po czym podchodzę do Samoela -Mógłbym poprosić o trochę chleba??- zaczynam wcinać ser i jednocześnie odstawiając na bok orkową tarczę która mogłaby spowolnić moje ruchy w walce

Marcix

-Wszyscy gotowi?- zagadał po chwili Mayian -Trzymamy się grupy i rozdzielamy się tylko w wypadku przeważającej siły wroga. Nie rozpoczynamy walki, są od nas silniejsi i liczniejsi, chociaż wiem, że nie obejdzie się bez kilku skręconych karków i noży w sercach.- tu spojrzał na ciebie. Wszystkie elfy skończyły się pakować, po czym wyszły po cichu drzwiami odsuwając twoją zasłonę. Nawet po zjedzeniu sera czujesz się głodny, a żaden z elfów nie usłyszał twojego pytania.

Dargo

wychodzę przed drzewo za elfami i podążam dalej za nimi -Ma ktoś jakiś kawałek chleba??

Marcix

-Shhhhhh!- syknęła na ciebie Cearia idąca z tyłu. -Masz pół bochenka i nie odzywaj się. Jeżeli będziesz robił to samo na miejscu, przez ciebie wszyscy będziemy mogli zginąć.- to mówiąc daje ci kawałek chleba z plecaka.

Dargo

biorę chleb od elfki i uśmiecham się do Niej aby podziękować po czym robię chlebowe kulki i w taki sposób go spożywam