Sesje RPG

Marcix

Schodzisz w dół. Po minięciu paru głazów, po których częściowo musiałeś zejść z powodu stromego spadku, wychodzisz na otwartą przestrzeń, przez któą przepływa rzeka. Za rzeką widnieje zarys lasu, a przed nią (właściwie, kawałek za nią też), grunt jest niemal całkowicie przyozdobiony małymi otoczakami. Z łatwością stwierdzasz, że w porze deszczu wolno płynąca rzeka może raptownie się zwiększyć, bo inaczej skąd wzięłoby się tyle kamieni dookoła? Po twojej prawej stronie zaczyna się niemal pionowe urwisko, mniej więcej na wysokości, z której zszedłeś, liczącej mniej więcej 7-8 metrów od twoich stóp. Pod urwiskiem jest nieco trawy, a obok, ku twojemu zdziwieniu, stoi duży, szary wilk. Nie było by w tym nic tak 'dziwnego', gdyby nie to, że liże kamienie pod sobą. Jest obrócony w twoją stronę, ale patrzy w dół, więc to może być twoja szansa, jeżeli nie chcesz wdawać się z nim w walkę. Zawsze możesz się cofnąć do tyłu, za kamienie, z których zszedłeś.

Dargo

Cofam się parę kroków za kamienie i zza nich obserwuję wilka.
*Dlaczego on liże te kamienie??* Pytam się ze zdziwieniem sam siebie w myślach.

Marcix

Wilk wydaje się pochłonięty wykonywaną czynnością, gdyby nie twoja wiedza o wilkach, wydawałby ci się całkiem przyjazny... W pewnej chwili zawiał wiatr. Wilk przełknął ślinę, a następnie zaczął lekko węszyć unosząc do góry nos i zamiatając okolicę bystrym spojrzeniem.

Dargo

*Heh... Mam nadzieję, że nie wyczuł mojego zapachu, bo inaczej czekać mnie będzie następna walka.* Rozglądam się po otoczeniu i spoglądam na rzekę, aby sprawdzić w jakim kierunku płynie.

Marcix

Rzucasz spojrzeniem w stronę rzeki. Płynie ona z twojej perspektywy z prawa na lewo. Co do dokładnych kierunków geograficznych nie jesteś pewien, umiejscowienie mchu na głazach i drzewach albo pozycja oślepiająco jasnego słońca, póki co nic ci nie mówi. To trwało sekundę. Tyle wystarczyło, żeby wilk dostrzegł twój ruch głową. Zwierzę po krótkim strzygnięciu uszami rzuciło się w kierunku twojego ukrycia. Widocznie nie trzeba było się tak wychylać...

Dargo

*Miałem nadzieję, że nie dojdzie do tego...* Myślę wyciągając miecze i czekając aż wilk rzuci się na mnie. Wtedy właśnie chciałem wyciągnąć miecze w jego kierunku, żeby ten nabił się na nie.

Marcix

Gdy wilk podbiegł na odległość paru dużych susów, zwolnił tempo, jednocześnie zaczynając cię bardziej omijać łukiem, niż szarżować, od strony szumiącej cicho rzeki połyskującej w popołudniowym blasku. Wpatruje ci się bacznie w oczy, co jakiś czas zerkając na wyciągnięte znienacka ostrza groźnie błyszczące w cieniu. Wydaje ci się przez chwilę, że masz w jakimś stopniu przewagę, ale myśl szybko znika ustępując faktowi, że nigdy nie walczyłeś z dzikim zwierzęciem. Nie masz pojęcia, jak należy rozpocząć konflikt, oraz, czy pierwszy nie zrobi tego wilk.

Dargo

Bacznie obserwuję poczynania wilka zwracając szczególną uwagę na jego łapy i pysk, gdyż głównie te części jego ciała były naprawdę groźne. Miecze ustawiłem poziomo jeden na wysokości swojego nosa, drugi na wysokości klatki piersiowej i na ugiętych nogach, oczekiwałem na atak zwierzęcia. Cały czas więc jestem przygotowany do odparowania ataku.

Marcix

Wilk zaczyna warczeć, zniżając nieco pysk i demonstrować straszliwe uzębienie drapieżcy. Takie zęby mogłby bezproblemowo przegryźć skórę do kości, zważając na duży rozmiar ich posiadacza. Jednocześnie rozstawia szerzej łapy, wbijając pazury pomiędzy luźne kamienie.

Dargo

*Chyba przygotowuje się do ataku...* Nie przestaję obserwować wilka i tej samej pozycji jak przed chwilą, powoli i spokojnie zaczynam wycofywać się do tyłu.

Marcix

Wykonujesz parę ostrożnych kroków do tyłu. Nagle czujesz opór, gdy dotykasz czegoś twardego piętą, a następnie opierasz się plecami o jeden z półtorametrowych głazów, po których niedawno zeskakiwałeś w dół. Chwilę zawachania wykorzystuje wilk, który rusza do ciebie, jednym susem pokonując dzielący was dystans. Tuż przed tobą odbija się mocniej, całym pędem rzucając się na ciebie z wyciągniętymi do przodu łapami i groźnie zmarszczonym pyskiem, ujadając przy tym.

Dargo

Gdy tylko zauważyłem, że wilk skacze na mnie, zadałem mu poziome cięcia z przygotowanej uprzednio pozycji, po czym natychmiast odskoczyłem na bok, by oddalić się od skał i mieć większą przestrzeń do poruszania się.

Marcix

Ostrze ześlizguje się po gęstej sierści zwierzęcia, odpychając je w locie trochę na bok, w stronę ściany urwiska. Wilk osuwa się z niej, w towarzystwie chmury pyłu, podczas gdy ty omijasz go susem. Zwierzę odwraca się raptownie w twoim kierunku, wyskakując z opadającej chmury pyłu prosto na twoje lewe ramię (to od strony głazów, chcąc czy nie, podczas uniku nie zdążyłbyś odwrócić się przodem do wilka w tak krókim czasie).

Dargo

Poświęcając możliwość ugryzienia mnie przez wilka w lewe ramię, zamachuję się tylko aby mieczem trzymanym w prawej dłoni, zadać wilkowi poziome cięcie, jeżeli ten zdecyduje się skoczyć na mnie.

Marcix

Rozwścieczony zwierz otrzymuje pewną ranę ciętą, z tego, co udało ci się zarejestrować, na pysku. Cios okazuje się na tyle precyzyjny, że szczęśliwym (przynajmniej dla ciebie) trafem rozpoławia czaszkę zwierzęcia, rozpryskując jego mózg na skałach obok. Czujesz lekkie przerażenie tym, co udało ci się osiągnąć chwilę po tym, jak bezwładne, ciepłe i włochate cielsko wilka opadło ci na stopy. Przecież nie uderzyłeś go tak mocno... Czujesz, że tego rodzaju sceny mogą negatywnie odbić się na twojej psychice. Jeżeli zamierzasz mieć dobry, albo przynajmniej neutralny charakter wobec otoczenia, lepiej, żebyś nauczył się zabijać humanitarnie.

Tak czy inaczej, zdobywasz 25 x 4% = 26 exp