Sesje RPG

Ronnon

Wypijam miksturę w szklanej kolbie numer 1.

Marcix

Twoje punkty zdrowia zostają przywrócone. Czujesz, jak ból ustępuje. Rozerwane mięśnie zrastają się, a rany goją. Chyba wybrałeś właściwą miksturę. Wilczyca stoi niedaleko, przy rzece, patrząc się na ciebie.

Ronnon

Wstaje i podążam w stronę wilczycy.

Marcix

Czujesz się jak nowo narodzony. Wilczyca prowadzi cię wzdłuż urwiska. Idąc dalej, docieracie do iglastego lasu, następnie idąc nim przez 10 minut krętymi ścieżkami wydeptanymi przez zwierzęta, docieracie do ziemistej drogi. Wilczyca rusza nosem, spoglądając raz w lewo, raz w prawo, następnie patrzy an ciebie pytająco.

Ronnon

Prubuję skontaktować się z wilczycą.
-Coś sie stało?

Marcix

Nie udaje ci się skontaktowac z wilczycą. Wydaje się zdenerwowana. Zaczyna machać niespokojnie ogonem.

Ronnon

Próbuje 5 razy skontaktować sie z wilczycą.
-Czemu sie zatrzymaliśmy?

Marcix

Podczas trzeciej nieudanej z kolei próby wilczyca odwraca się, po czym czmycha w las. Słyszysz przybliżający się stukot kół z lewej strony.

Ronnon

Odwracam się w lewą stronę i rozglądam się.

Marcix

Nagle zauważasz jadący ze średnią prędkością wóz ze snopkami siana zaprzęgany wychudzonym, kasztanowym koniem. Na wozie siedzi wieśniak w słomianym kapeluszu, szturchając od czasu do czasu kijem zwierzę, by truchtało szybciej.
-No, proszę. Znowu elf.- zamtuczał, gdy wasze spojrzenia się zetknęły.
-I do tego na takim pustkowiu.- zamruczał ponownie, przejeżdżając obok ciebie.

Ronnon

-Czy mógłbyś mnie podwieść do jakiejś wioski lub mista?

Marcix

Wóz zatrzymuje się, po czym wieśniak mierzy cię okiem:
-A co masz do zaoferowania?

Ronnon

-Niestety nic, ale mógłbym dla ciebie pracować.

Marcix

-Skąd mam wiedzieć, że mnie nie wykiwasz?

Ronnon

-Możesz mnie związać, albo co.[/list]