Sesje RPG

Drakonir

Powoli podchodzę do przeciwnika. Gdy jestem jakieś 2 metry od niego zaczynam szarżować. Tuż przy nim markuję pchnięcie w twarz, w ostatniej chwili cofam miecz, robię obrót i wykonuję cięcie prostopadłe do linii pleców.

Marcix

Abbis odchodzi krok do tyłu jak tylko zobaczył twój obrót. W rezultacie twój miecz nawet nie owionął go powietrzem.
-Ha, wymyśl jakąś inną sztuczkę.- po wypowiedzeniu tych słów elf poślizgnął się na trawie lądując na plecach.
-Ouch!- twój przeciwnik próbuje wstać, pochylając się szybko do przodu przy podporze ręki, w której trzyma miecz.

Drakonir

Błyskawicznie kieruję miecz w stronę jego gardła, zatrzymując go tuż przy celu. Po chwili odsuwam miecz i pomagam Abbisowi wstać.
- Zwykły przypadek. - mówię zakłopotany.

Marcix

Abbis tnie szybko w twoją klingę, która odchyla się troszkę w prawo, tracąc kierunek i zapał w dźgnięciu. Twój tułów wraz z rękoma poszedł za ciosem broni, odsłaniając brzuch i twoje oba ramiona próbujące ustatkować miecz. Ta sytuacja została szybko wykorzystana przez przeciwnika, który szybko przeturlał się na lewą stronę i używając drugiej ręki, nie trzymającej miecza, wstał. Trzyma miecz z boku w prawej ręce, próbując ustabilizować się po wstaniu z trawy.
-Nie bądź taki pewny siebie. Walka jeszcze się nie skończyła.

Drakonir

Podchodzę i wykonuję pchnięcie w pierś w ostatniej chwili próbując cięcia od góry w obojczyk. Po ciosie szybko ustawiam miecz wzdłuż przekątnej klatki piersiowej.

Marcix

Abbis wykonuje pionowy wymach mieczem w prawo, tuż przed zawracają podstępnie klingą. Teraz elf jest odsłonięty ponownie, trzymając miecz pionowo, ostrzem do góry, w jednej ręce po prawej stronie. To sprzyja równie pionowemu atakowi w obojczyk. Twojemu przeciwnikowi ponownie udaje się odparować cios kładąc w ostatniej chwili miecz do poziomu, po czym odskakując dwa kroki w tył. Jest już prawie przy drzewach.
-Uff... Ale podstęp..!- powiedział oddychając ciężko.

Drakonir

Podbiegam i robię piruet z zamiarem cięcia w triceps prawej ręki.

Marcix

Twój elfi przeciwnik trzymając miecz za rękojeść i obierając go płazem na drugiej dłoni, przekrzywia go poziomo, tak jak w poprzednim bloku. Niestety, chroniąc korpus zapomniał zupełnie o swoich kończynach, dlatego twój miecz zatapia się w jego mięśniu bluzgając krwią. Otrzymuje maksymalne obrażenia wynoszące 13, będąc ciętym wzdłuż ramienia robi krok w tył lekko się pochylając. Elf przypuścił szybki kontratak , być może w desperacji, zginając nadgarstek prawej dłoni, mimo bólu, i puszczając płaz miecza drugą ręką. Miecz powędrował ze zmagazynowaną, przetrzymaną energią, co wyrównało straty w maksymalnych obrażeniach po kontuzji głównego mięśnia ręki. Otrzymujesz 10x2 (20) obrażeń krytycznych od cięcia biegnącego wzdłuż twojej klatki piersiowej. Upadając na plecy wypuszczasz śliską od potu rękojeść miecza. Obiema rękami łapiesz się za czerwoną od krwi klatkę piersiową. Elf szybko porwaca do pozycji ofensywnej, po czym przekładając miecz do lewej ręki (prawa wygląda jak sparaliżowana) zgina rękę w łokciu wychylając za plecy. Miecz przeciwnika jest zwrócony w twoją stronę.

Drakonir

- Stop! Poddaje się, dalsza walka nie ma sensu. Lepiej powiedz mi, jak uleczyć teraz to cholerstwo... Nie chcę po świecie chodzić z raną na klatce piersiowej. - mówię drżącym z bólu głosem.

Marcix

Abbis mówi wbijając miecz w ziemię:
-Uch... Nie czuję ręki. Muszę przyznać, że mięsień rozciąłeś mi jak zawodowy rzeźnik. Na szczęście jest w mojej mocy naprawić te wszystkie rany, zarówno twoje, jak i moje. Ah.. Poczekaj, udzielę ci pierwszej pomocy.- elf uklęka przy tobie, po czym lekko dotykając twoich dłoni swoją sprawną ręką leczy przez nie ranę magicznym światłem i ją zasklepia. Otrzymujesz 10 punktów zdrowia. Czujesz się znacznie lepiej. Zaraz po wyleczeniu ciebie, kieruje swoją rękę ku drugiej, z rozciętym mięśniej. Tym razem wygląda na bardziej skupionego. Po kilkunastu sekundach ciszy nie widać śladu otwartej rany.
-Trafienia w twarde miejsca, jak klatka piersiowa, jest zawsze łatwiej leczyć, niż uszkodzone mięśnie. Ta wiedza może ci się przydać w przyszłości. Nie powinieneś mieć większych problemów ze wstaniem.- elf bierze miecz leżący obok ciebie i czyści je z krwi o trawę. Potem podchodzi do Mystery'ego i kierując rekojeść jednego z mieczy w jego stronę, mówi:
-Proszę, weź to, tylko tobie udało się mnie pokonać. Rób z tego użytek.

Satanael otrzymuje 10 punktów doświadczenia za umiejętne wycelowanie swoich ataków.

Angelo

-Dziekują Abbisie na pewno z tego miecza zrobię, użytek- mówię do niego-A mam jeszcze jedną sprawę do Ciebie Abbis'ie, znasz może jakieś cwiczenia, które pomogły by mi zwiększyc moją szybkośc, mimo iż Cię pokonałem, zawdzięczam to głównie szczęściu oraz faktowi, że wszystko postawiłem na jedną kartę- pytam się Abbisa

Marcix

-Wiele trzeba trenować, aby zwiększyć swoją szybkość. Trenując dostatecznie dużo można polepszyć swoja kondycję fizyczną, lub, w ptzypadku trenowania umysłu, psychiczną...- nagle elf przerywa swój wykład o trenowaniu statystyk -Hej, zaraz! A gdzie jest Nina? Byłem pewien, że leżała tutaj, za wami...

cerber

" hmm chowanie się tutaj nic mi nie da, zresztą muszę się dowiedzieć co się tutaj dzieje i gdzie jestem. Oni też chyba nie walczyli na serio, wygląda to bardziej na jakiś trening. No nic..."
Wychodzę z krzaków i z lekkim uśmiechem kieruję się w stronę Abbisa. Zatrzymuję się jednak w bezpiecznej odległości i przyglądam się mu w milczeniu.

Marcix

-Czego tam szukałaś, w tych krzakach?- powiedział ze zdziwieniem Abbis.

cerber

- Obawiam się, że prawda mogłaby Cię zabić.
Uśmiecham się złośliwie.
- Czy mógłbyś wyjaśnić mi co się tutaj dzieje, kim jesteście, co ja tu robie i co ma znaczyć ten dziwny turniej.