Sesje RPG

Marcix

Zastajesz Ninę siedzącą na łóżku. Po jej zamyślonym wyrazie twarzy wnioskujesz, że oswajanie nie idzie jej tak łatwo. Po poprzednim zdarzeniu przypominasz sobie, że warto zamknąć drzwi.

cerber

Patrzę na Mystery'ego.
- Nie wiem co zrobić. On nie chce wyjść i zostać oswojony. To dzikie stworzenie, trzeba będzie faktycznie wypuścić go na wolność. A jak Tobie poszło? Dowiedziałeś się czegoś?

Angelo

Zamykam drzwi
Widocznie Łowca poszedł upolować Dzika mówie zmartwiony Można zostawić to stworzenie i przy okazji przynieść mu coś do jedzenia. Może jak da się mu więcej czasu to sie oswojiMowię po czym myśle chwile i dodaje Jednak jak go oswoimy i będziemy z Nim wychodzić będzie przykuwał uwage innych. Mogą się go bać. Jak ktoś sie boi to chce zabić ów przyczynę... Może jednak będzie lepiej go wypuścić. Tylko tak by nikt nie widział co wypuszczamy Dodaje

cerber

- hmmm , to co robimy? Idziemy? Tylko weźmy te pułapki, które zrobiliśmy może faktycznie jakiś królik się trafi.
Wstaję i pakuję pułapki.
- Tego dzikusa zostawmy, może się stęskni.

Angelo

Spróbujmy go dać do jednej z pułapek. Może damy radę i nei będzie robił hałasu proponuje Ninie

Marcix

Nina bierze długą linę. Zdaje się, że jest trochę ZA długa, w porównaniu z niewielką pętlą na końcu.

cerber

Odcinam nadmiar liny i wszystko chowam.
- znaczy chcesz go prowadzić na sznurku? - Robię wielkie oczy i przygladądam się Mystery'emu.

Angelo

Nie, nie będziemy go prowadzić na sznurku przywiążemy go do czegoś ciężkiego w pokoju by nie mógł za bardzo się poruszać i uciec Nam Odpowiadam Ninie

cerber

- Tak ale on będzie probował się uwolnić, narobi chałasu i w razie gdyby ktoś się tu włamał aby sprawdzić co sie dzieje nie będzie mógl się schować nigdzie. Mogę się założyć, że i tak przesiedzi cały ten czas pod łóżkiem. Po za tym wydaję mi się, że wiązanie go nie jest dobrym sposobem na oswajanie.

Angelo

Istnieje też możliwość, że gdy odejdziemy nabierze odwagi także może narobić hałasu chcąc się wydostać z pokoju. Jesteśmy w sytuacji patowej Odpowiadam Ninie

cerber

- Więc nie pozostaje nam nic innego jak zabrać go ze sobą... tylko w co my go zamknięmy, bo raczej grzecznie przy nodze nie pójdzie. Przydałby się jakiś mały i lekki łańcuch... ale wtedy wszyscy go zobaczą. Nie ! To bez sensu. Nie mamy wyboru trzeba dać mu szansę, jak ucieknie to ucieknie, jak narobi hałasu to narobi. Można ostrzec Karczmarza, że mamy w pokoju bardzo chorego i dzikiego kota, który może narozrabiać podczas naszej nieobecności ale pod żadnym pozorem nie można otwierać drzwi bo wybiegnie i pogryzie.

cerber

po chwili namysłu dodaję.
- Albo dobrze zaplacić karczmarzowi i niech trzyma nos z dala od pokoju i nikomu nie daje klucza.

Angelo

Tylko jaką mamy pewność iż nie wejdzie mimo iż mu zapłacimy? pytam się
Ale chyba nie mamy innego wyjścia w tej sytuacji Dodaje po chwili i przeliczam pieniądze, które posiadam.

Marcix

W skórzanej sakwie jest ich 27. Tym czasem zza łóżka słychać cichy szmer. Widocznie gad zdecydował się poruszyć.

cerber

Patrzę chwilę w kierunku, gdzie ukrył się gad a potem ruszam w stronę drzwi.
- Idziemy?