Sesje RPG

Marcix

Zaczyna się już dobre popołudnie, gdy Dargo i Kairai docierają do pierwszych zabudowań wioski. Mijacie gospodarstwo ze szczekającym psem, następnie paru wieśniaków, których wzrok został przyciągnięty głównie przez postać Darga.

[INT 7] Dzięki temu Kairai czuje ulgę. Wygląda na to, że nie różnisz się z wyglądu od przeciętnego człowieka, wliczając brak spodni (za to kaftan jest przyzwoicie długi) możesz zostać wzięty za żebraka. Tylko co, jeżeli tutejsi wieśniacy dowiedzą się o twoich niecodziennych właściwościach?

Po minięciu straganu podstarzałej sprzedawczyni jarzyn i owoców, docieracie na rynek. Ciepło popołudnia widocznie wpływa na chęć do pracy, gdyż Dargo znajduje tu więcej wylegujących się pod karczmą wieśniaków, niż wcześniej. Paru kręci się bezczynnie dookoła pręgierza na środku placu.

Kairai jest w tym miejscu po raz pierwszy. Jest to skrzyżowanie, na którym znajduje się ziemisty plac z kamiennym, 3-metrowym pręgierzem. Znajduje się tu drewniana gospoda, z paroma pijakami siedzącymi na ławkach przy niej. Poza gospodą w oczy rzuca się budynek z kamienną podstawą, do którego prowadzą murowane schody. Jest jeszcze dom z szyldem przedstawiającym nożyczki, oraz drugi, tuż obok, z szyldem, na którym widnieją skrzyżowane obcęgi i młotek.

Kairai

Idę za elfem rozglądając się w około na ludzi. *Nie boją się mnie, to dobrze, pewnie biorą mnie za jakiegoś biedaka...* Pomyślałem spoglądając na samego siebie. *Elf przez całą drogę się do mnie nie odzywał. Pewnie myśli że jestem bezużyteczny i dlatego mnie ignoruje...* Myślę idąc wciąż za elfem.

Dargo

Nie zbaczam z kursu i dalej podążam w stronę budynku w którym rozmawiałem z burmistrzem. Moją uwagę zwraca tylko budynek ze skrzyżowanymi obcęgami i młotem.
*To z pewnością pracowania kowala. Trzeba będzie zajrzeć tam później.*

Marcix

Stajecie przed stopniami do domu sołtysa. Jednocześnie czujecie na sobie spojrzenia tutejszych.

Dargo

Nie zastanawiając się dłużej podchodzę do drzwi i pukam w nie.

Kairai

Rozglądam się na boki *Co ci ludzie się tak gapią... Mam nadzieje że nie będzie zaraz jakiejś rozróby przeze mnie...* Pomyślałem stojąc i próbując nie zwracać na siebie uwagi.

Marcix

Zza drzwi dobiega głos sołtysa:
-Kogo znowu niesie...- po czym sam otwiera drzwi -Ach, to ty, elfie... A pan? W jakim celu pan przychodzi?- końcowo zwracając się do Kairaia.

Dargo

-Można powiedzieć, że mi towarzyszy przez krótką chwilę...- Tłumaczę przed burmistrzem obecność Kairaia.
-Zdobyłem pewne informacje na temat okolicznych bandytów jeżeli cię to interesuje...- Dodaję patrząc się na burmistrza.

Kairai

- W rzeczy samej. - Mówię do burmistrza zaraz po pierwszym zdaniu Dargo. Zaczynam rozglądać się po pomieszczeniu.

Marcix

-Ciiiiszej... Jeszcze ktoś usłyszy... Wchodźcie do środka... Doskonale, co to za informacje?- mówi sołtys wchodząc wgłąb pokoju.

Kairai rozgląda się. Jesteś w drzwiach kwadratowego pokoju z masą regałów z papierem przy ścianach, oraz z doniczką z rośliną w kącie. Na środku leży wytarty dywan, a przed dywanem stoi biurko z krzesłem, za którym są drzwi do następnego pokoju. Źródłem światła są cztery okna, dwa większe są po bokach wejścia.

Dargo

Wchodzę za sołtysem do pomieszczenia.
-A więc tak: Znalazłem miejsce gdzie przechowują swoje wszystkie łupy. Jest to niewielka grota pod wodospadem, do której prowadzą kamienne schody. Na dowód mam miecz zabrany ich strażnikowi.- W tym momencie wyjmuję mecz zabrany dzieciakowi. -Podejrzewam jednak, że cała banda może być pod rozkazami orków, którzy mają swoje obozowisko troszkę dalej... Strażnik niestety uciekł, ale wcześniej zdążyłem się jednak dowiedzieć, że samą bandą są jacyś wygnańcy którzy zorganizowali napady w zeszłym tygodniu w nocy. Sam strażnik jest jakimś dzieciakiem o imieniu Thevi. Jak na razie tyle wiem.- Mówię sołtysowi po czym czekam na jego odpowiedź.

Kairai

Wchodzę za elfem do pomieszczenia zamykając za sobą drzwi. Nie odzywam się ani słowem jedynie słucham rozmowy Dargo z burmistrzem.

Marcix

-Ten miecz mógł należeć do kogokolwiek innego. Cóż za niedorzeczność. Za. tego rodzaju kłamstwo możesz zostać ukarany. Ale dobrze, zaufam ci. Wyślę z tobą paru ludzi, poczekaj na zewnątrz. Aha, co z tym chłopcem? Byłbyś w stanie go tu przyprowadzić?

Dargo

-Ten może i mógłby należeć do kogokolwiek, ale ten drugi to tylko do orka...- Mówiąc to pokazuję swojemu rozmówcy orkowy miecz, po czym zabieram oba ze sobą. -Chłopak może i zostanie sprowadzony... Zależy od tego, czy wrócił do kryjówki czy też nie...- Po zakończonej rozmowie wychodzę z powrotem na zewnątrz oczekując na obiecanych kilku ludzi do pomocy.

Kairai

Wychodzę za elfem nie mówiąc ani słowa.